در دل سپیدی خالص، مجتمع میان‌راهی امام رضا (ع)، چون چراغی روشن در مسیر زیارت می‌درخشید. برف، آسمان را به زمین آورده بود و سکوتِ سپیدِ فضا، با نجوای آرام زائرانی درهم آمیخته بود که دل‌شان از راهی دور، به شوق زیارت می‌تپید. اینجا، استراحت فقط برای تن نبود؛ روح نیز نفسی تازه می‌کرد.

در شرایطی که حتی به‌دلیل بارش شدید برف و کولاک، محور مواصلاتی تربت‌حیدریه ـ مشهد مسدود اعلام شد، مجتمع‌های میان‌راهی به‌ویژه رباط سفید، به نقطه اتکای زائران و مسافران بدل شدند. نمازخانه‌ها گشوده بود، گرما جریان داشت و امکان اسکان موقت، دل‌نگرانی راه‌ماندگان را به آرامش سپرد. در دل سرمای استخوان‌سوز، این فضا معنای واقعی «امنیت» را تداعی می‌کرد.

لحظه‌هایی که اذان در فضای برفی مجتمع میان‌راهی امام رضا (ع) طنین می‌انداخت، زمان برای لحظه‌ای می‌ایستاد. بخار نفس‌ها در هوا گم می‌شد و صدای دعوت به نماز، چون رشته‌ای نورانی، دل‌ها را به آسمان پیوند می‌زد. اینجا، جاده فقط مسیر نبود؛ بخشی از زیارت بود.

سفر در فصل زمستان، با همه زیبایی‌هایش، محتاج آگاهی و تدبیر است و آنچه بنیاد کرامت آستان قدس رضوی در این روزها رقم زد، جلوه‌ای عینی از همین تدبیر بود؛ حضوری به‌موقع، خدمتی بی‌ادعا و میزبانی‌ای شایسته توسط خادمان مجتمع‌های میان راهی امام رضا (ع). مجتمع‌های میان‌راهی، در میانه کولاک، نشان دادند که راه زیارت حتی در سخت‌ترین شرایط، بسته نمی‌ماند.

برف می‌بارید، جاده شاید بسته شد، اما دل‌ها نزدیک‌تر از همیشه بودند؛ چرا که در مسیر زیارت امام، همیشه جایی برای آرام گرفتن هست.